Poëzieclub Live

De afsluiting van de Poëzieweek

Met een select gezelschap in de zaal en de nodige kijkers die via een livestream met Perdu verbonden waren, sloot Awater Live op 2 februari jl. de Poëzieweek af. Hoofdredacteur Myrte Leffring sprak met Roelof ten Napel over zijn bundel Dagen in huis en met Ramsey Nasr over Wij waren onder de betovering, het Poëziegeschenk. Vicky Franken reikte de Awater Poëzieprijs 2021 uit aan Sasja Janssen, en namens Prijs de Poëzie werd ook de longlist van De Grote Poëzieprijs bekendgemaakt.

tekst en foto's: Liliane Waanders


Roelof ten Napel

Vergeleken met In het vlees is Dagen van huis van Roelof ten Napel als bundel minder omvangrijk en zijn de gedichten in de nieuwe bundel minder heftig en bovendien ook toegankelijker. Constateringen die door de dichter onderschreven worden. De centrale vraag die Roelof ten Napel zich tijdens de totstandkoming van Dagen in huis stelde, was: ‘Hoe ga ik als dichter om met verwondering, inzichten en observaties’. En die vraag borrelde op toen hij zich bewust werd van zijn wisselende waardering voor de observerende poëzie van bijvoorbeeld Mary Oliver en Rutger Kopland, dichters die hij in de aanloop naar het schrijven las.

Dat zelfonderzoek leidde tot een zintuiglijke bundel, waarin veel gekeken, getast en onderzocht wordt. Roelof ten Napel: ‘Omdat de beelden in deze bundel eenvoudiger zijn, zie je misschien beter dat er ook doorgedacht is. In eerdere bundels gebeurden er meer dingen tegelijkertijd. Nu is het kijken zelf ook het onderwerp, naast de verwondering en de scepsis over wat waargenomen wordt.’

Myrte Leffring constateert dat er ook veel vragende versregels in de gedichten zitten. Vragend, met een filosofische inslag, wat haar deed nadenken over de vraag of poëzie dan toch niet om te troosten is: ‘is het genoeg dat poëzie een gebaar is? Je bent dichter. Je schrijft poëzie, maar je leest ongetwijfeld ook poëzie. Wat betekent poëzie voor jou als lezer?’

     

Roelof ten Napel: ‘Ik heb niet het idee dat een gedicht zo heel veel uithaalt in de wereld. Ik heb ook niet de behoefte om te dichten over actuele kwesties. Poëzie is voor mij wel een plek waar duidelijk wordt dat wat nuttig is niet het belangrijkste hoeft te zijn. Wat nuttig is en wat zinvol is, valt niet samen. En als je de dingen die zogenaamd niet nuttig zijn wegstreept, blijft er heel weinig over. Of poëzie moet troosten, wil ik in het midden laten, maar dat het als poëzie minder dan dat doet ook genoeg is, is helder voor mij.’

Waarna hij voordroeg uit Dagen in huis en als bonus ook nog een nieuw gedicht voorlas:

Ramsey Nasr

Voor het Poëziegeschenk dook Ramsey Nasr in de brieven van Vincent van Gogh. Hij weekte er zinnen uit los, liet woorden uit die zinnen weg en groepeerde wat hij overhield tot tien nieuwe gedichten. Zonder ook maar een woord toe te voegen. In Wij waren onder de betovering is overal waar een woord is weggelaten of zinnen aan elkaar gesmeed zijn de cesuur zichtbaar. Ramsey Nasr: ‘Ik houd ervan om het werkproces ook te tonen. In dit geval zeker. Omdat het ook een soort archeologisch werk is, waarin je de leemtes zelf creëert.’



Myrte Leffring: ‘Het is bijna een dichter die spreekt uit de brieven.’ Ramsey Nasr: ‘Dat is wat ik er zo mooi aan vind. Het zijn natuurlijk brieven, maar de manier waarop Vincent van Gogh schrijft is af en toe Proust of Paustovsky. Het is van een hoog niveau. Maar het is zo veel. En ik wilde er iets anders van maken. Het is mijn keuze en het is een indikkingsproces.’ Zoals in een fond zijn in de gedichten de oorspronkelijke elementen niet meer te herkennen. ‘Door de context, het wanneer waar aan wie, weg te laten en woorden en zinnen te isoleren gaat het iets anders betekenen.’

Wij waren onder de betovering is een voorproefje. Ramsey Nasr: ‘Ik zou graag een bundel met honderd gedichten, of vijftig, maken, waar deze tien gedichten dan waarschijnlijk onderdeel van gaan uitmaken.’ Ramsey Nasr gaat daar de komende anderhalf jaar aan werken.

Na het gesprek droeg Ramsey Nasr voor uit het Poëziegeschenk en uit Nasr Compacter, zijn eigen keuze uit zijn gedichten.

Sasja Janssen

De derde gast, Sasja Janssen, kwam de Awater Poëzieprijs 2021 in ontvangst nemen. Haar bundel Virgula werd het vaakst genoemd door de leden van het jurypanel (zeven keer) en verdiende de meeste punten (negentien). Namens de redactie van Awater roemde Vicky Francken de dichter en haar bundel, waarbij ze citeerde uit wat Anne ter Beek en Willem Thies over de bundel brieven aan de komma schreven. Sasja Janssen nam trots de mok in ontvangst die traditiegetrouw hoort bij de Awater Poëzieprijs.

      


Waarna zij haar gedichten gericht aan de komma voor zich liet spreken: