Poëzie Live

Awater is meer dan een tijdschrift. We staan met regelmaat op literaire festivals, in boekwinkels en elders op een podium met een poezieprogramma: Awater Live. Hier lees je de verslagen van eerdere edities, vaak met luisterfragmenten.
Daarnaast zoeken we de poëzie op door festivals in het hele land te bezoeken: met een stand of als bezoeker, zoals Poetry International, De Nacht van de Poëzie of Dichters in de Prinsentuin. Hiervan doen we op deze plek ook verslag.

  • PoëzieNacht, Leiden

    18 juni 2022
    PoëzieNacht, Leiden

    Op 18 juni gaf Awater Live acte de présènce tijdens de PoëzieNacht in Leiden, die onderdeel uitmaakt van het Van Rijn Festival. In de Burcht, waar de wind in de loop van de avond flink vat kreeg op de bezoekers, betraden namens Awater vier dichters het podium onder de bomen: Anne Bosveld, Daniëlle Zawadi, Malika Soudani en Kira Wuck. Van die vier schrijven er drie columns over poëzie op de website van Awater.

    tekst en foto's: Liliane Waanders



    Anne Bosveld

    Over de totstandkoming van haar poëzie schrijft Anne Bosveld in de column Blijf in de ring die ze voor Awater schreef: ‘Het schrijven van poëzie onderga ik als in de boksring staan, bij allebei zet ik mezelf continue op het spel. […] Ik vecht, observeer en coördineer. Ik besluit welk woord in de ring stapt en welk woord absoluut buiten moet blijven, afhankelijk van mijn gedachtes, weerstand, schaamte, verlangen, angsten, driestheid en toevlucht.’

    Dat levert – zo blijkt uit de bundel Kauw nerveus op een stok waarmee Anne Bosveld vorig jaar afstudeerde aan de afdeling Creative Writing van ArtEZ - onderzoekende en uitgesproken poëzie op met een sterk persoonlijke inslag. Met haar voordracht onderstreept ze het grimmige dat haar gedichten ook hebben:

     ‘[…]

    Ik ben op een feest, maar het is geen feest.
    Toch wil ik drank, heel veel mojito’s op een terras.
    Boten kijken, overgeven in de taxi naar een hotel.
    Naakt slapen onder schone lakens.
    Mijn geilheid omzetten in contemplatie en dronken
    een beslissing nemen over mezelf.
    Ik staar weer naar een dode vos in het gras.
    Mijn wijsvinger strijkt langs spitse tanden,
    zijn strot een inktzwarte tunnel
    naar het achtergelaten meer waarin mijn gezin zwemt.
    Ik overweeg mijn opties, de grootte van het kadaver en ik
    trek zijn kaken uit het gewricht,
    kneed zijn bebloede tong tot een peluw.
    In zijn dode bek leg ik mijn hoofd.
    Nu zijn we samen.

    Ik geloof er niet in.

    […]’


    Daniëlle Zawadi

    Daniëlle Zawadi beoefent verschillende genres, die door elkaar lopen in en elkaar overgaan. Zo introduceerde bureauredacteur Alek Dabrowski de tweede dichter die namens Awater het podium betrad. Of een tekst waaraan ze begint uiteindelijk een gedicht, proza of een theatertekst wordt, staat voor Daniëlle Zawadi vooraf niet vast. Dat blijkt pas tijdens het schrijven.



    Tijdens de PoëzieNacht koos Daniëlle Zawadi voor spoken word. Over de functie die spoken word zou kunnen vervullen schreef ze in haar meest recente column Catharsis ≠ Therapie?: ‘Door op onze eigen manieren in cirkeltjes te zitten en zo onze amfitheaters te maken om om de beurt te spreken en luisteren naar boze en verdrietige verhalen waarmee we ons compleet blootleggen, omgaan met emoties en weg kunnen lopen met een lichter hart, denk ik dat spoken word therapie is.’

    Tijdens haar optreden in de Burcht hield zij vooral haar toeschouwers een spiegel voor over verschillen in culturele identiteit die leiden tot ongelijke behandeling.


    Malika Soudani

    Malika Soudani is net als Anne Bosveld opgeleid en afgestudeerd bij ArtEz als creative writer. Haar bundel Waar ik een slaapkamer heb gehad waarin de afdelingen de namen hebben van de straten waar Malika Soudani woonde – typeert zij zelf als volgt: ‘Een verhalende poëziebundel vol bondige notities over mijn herinneringen aan alle plekken waar ik een slaapkamer heb gehad. Ik twijfelde lang en vaak over welk literair genre ik aan de bundel moest hangen. Als iets poëzie heet, wordt het ook zo bekritiseerd. Of het geslaagde poëzie is of niet, is dan aan hen die daar iets over te zeggen hebben.’

    ‘alles wat ik ritueel van mij af was achter mijn blauwe douchegordijn

    nieuwskoppen
    reacties onder facebookberichten
    ongevraagde meningen
    spelletjes spelen met mensen die enkel spelen om te winnen
    dingen waar ik niet goed in ben
    mijn angst om te falen
    in poëzie
    in het verdienen van geld
    in het tevreden zijn
    in het caleidoscopisch denken

    […]’

    Voorafgaand aan haar voordracht vertelt ze Alek Dabrowski dat ze inmiddels – en ook dankzij het schrijven van columns – de vrijheid heeft durven nemen om te schrijven wat geschreven moet worden.




    In haar column Wat poëzie moet zijn verwoordde Malika Soudani dat als volgt:

    ‘Ik wil de vrijheid voelen om op papier een wereld te creëren waarin mijn regels gelden en waarin ik radicaal kan zijn in mijn mening. Een wereld waarin meningen die afwijken van die van mij mogen bestaan náást mijn gedichten in plaats van erín. Zodat wat ik schrijf voortkomt uit wat ik vind, wat ik denk of wat ik voel. En zodat wat ik schrijf onderdeel kan zijn van de verandering die ik wil zien in plaats van dat het enkel een weergave is van wat we allemaal al weten.’


    Kira Wuck

    Van de vier dichters die tijdens Awater Live op het podium staan, is Kira Wuck de meest ervarene. Net als de anderen beperkt zij zich niet tot één soort tekst. Kira Wuck publiceerde tot nu toe twee poëziebundels, korte verhalen en een roman.
    Van haar is nieuw werk te lezen in het zomernummer van Awater, het nummer waarmee het poëzietijdschrift dat ooit door Dichter des Vaderlands opgericht werd het twintigjarig bestaan viert.


    Een van die gedichten is Dit feest 2

    Als je na veel cocktails
    in de eerste de beste champagnekoeler kotst
    een vriendin die omspoelt en op de bar zet
    weet je dat je niets te vrezen hebt
    bij zo iemand kun je rustig sterven

    Sylvia laat foto’s van de vader zien
    een blauw dichtgeritst gezicht
    waarom je geen afdrukken meer kunt maken
    op het nachtkastje de Bhagavad Gita
    via whatsapp van een verpleegster ontvangen

    zijn laatste jaren bracht hij tussen muizen door
    daar kon hij tenminste van op aan

    Sylvia’s hoofdhuid ruikt nog precies hetzelfde als toen
    we chocoladesigaretten rookten
    nu zijn we bang voor alles
    dat zomaar tot stilstand komt
    dus bestellen, slikken en drinken we opnieuw





    Stilte voor de storm

    Anne Bosveld, Daniëlle Zawadi, Malika Soudani en Kira Wuck zijn het optreden ondanks corona nog niet verleerd. Maar uit wat ze over hun werk vertelden, blijkt dat een aantal projecten door de diverse lockdowns vertraging opgelopen heeft. Achter de schermen werkten de dichters/performers hard aan nieuw werk – poëzie, proza, toneel - dat nog niet officieel gepresenteerd kon worden. Er komen diverse en inclusieve tijden aan als het aan deze dichters ligt.


    Na de presentatie tijdens Poetry International Festival Rotterdam was het programma in Leiden de tweede aflevering van Awater Live ter gelegenheid van het jubileumnummer van poëzietijdschrift Awater.