<<Terug
M.A.L.E.F.I.C.I.A.
In de kerk wordt uit de bijbel voorgelezen, er wordt gepredikt. Dit is een soort poëzie, de poëzie is hier geritualiseerd. In het boek M.A.L.E.F.I.C.I.A. wordt poëzie gebruikt om een heksenritueel uit te voeren. Er wordt uitgelegd hoe je een cirkel van energie kunt vormen tegen de Onzichtbare Hand van de Markt, tegen de duistere krachten van onze technologie.
We moeten de duistere materie die in en achter de technologie verborgen zit zichtbaar
maken, de black box open wrikken, erin afdalen zoals epische helden in de Oudheid afdalen
in de Onderwereld.
Het ritueel is geschreven door Isabel Verhulst, Dominique De Groen, Malayney Melkzuur en Nadia de Vries. Op de achterkant staat: ‘M.A.L.E.F.I.C.I.A. zoekt manieren waarop witchcraft zich kan verhouden tot de wereld waarin we vandaag leven: tot ecologische vernieling, tot ongelijkheid, tot surveillance, tot het techno-patriarchaat.’Deze bundel is een werkboek. Je krijgt handvatten om iets te doen tegen bovengenoemde tendensen. Dat vind ik interessant, omdat ik vaak het gevoel heb dat poëzie niet belangrijk is. Wanneer ik aan het schrijven ben, denk ik: wat voegt dit gedicht nou werkelijk toe? Wat verandert het? Het wordt gedrukt en iemand leest het en dan wat?
Dit werk vraagt je om in actie te komen.
Ik ga nu de cirkel trekken. Dit is een beschermde cirkel waarin we energie zullen opwekken,
een cirkel die losgekoppeld is van onze directe fysieke en temporele omgeving. Ik zou
iedereen willen vragen om hierbij de ogen te sluiten en zich een Kegel van Energie te
visualiseren, met als basis de cirkel die onze lichamen vormen en als top een punt boven het
exacte middelpunt van de cirkel. De Kegel kan eruitzien als een vorm van wit licht, als een
zachte, warme gloed, of als een ander beeld dat natuurlijk in je opkomt.
Zoals Amy Tan het zegt: ‘Writing what you wished was the most dangerous form of wishful thinking.’De lege mijnen beginnen dicht te slibben met vruchtbare modder. Uit de olievelden groeien
oeroude planten, niet langer transparant maar solide. De planten splijten de MachineZone, de
betonnen fabrieken, aan flarden. Overal om ons heen breken de planten door het asfalt, door
het glas en het staal, door zelfmoordnetten, door de verlaten fabrieksvloer.Mijnwerkers lopen tevreden tussen de enorme prehistorische planten.
Mijn moeder zegt altijd dat alles energie is. Ik ben energie, jij bent energie, de aarde, de warmte, het universum. Energie kan gestuurd worden door meditatie, door liefde, door visualisatie. Het ritueel in de bundel is een visualisatieoefening om de wereld te ontdoen van duistere technologie, mijnen, dwangarbeid. Ik wil mijzelf ontdoen van onzekerheid en hebzucht. Ik ga dit ritueel uitvoeren en zelf een nieuw creëren, ik ga poëzie gebruiken om iets te veranderen.
13 februari 2020