Clubkeuze
2019-1
Poëzie van het genieten
Luuk Gruwez is een dichter die niet schroomt om grote thema's bij de lurven te pakken: liefde, leven en dood. En hij doet dat ook nog eens op een klassieke, heldere wijze: soms teder, dan weer robuust, maar nooit versluierend of verduisterend of quasi-mysterieus fluisterend. Bakermat begint met een cyclus over de geboorte van een kind, waarin men zowel de dichter zelf als het Christuskind kan vermoeden want wat voor verschil is er eigenlijk, elke geboorte is er een en een nieuwe ontdekkingstocht naar de plek 'waar toch die fameuze wereld is gelegen'.Bij Gruwez staan zowel de geheimzinnigheid van het bestaan als de raadsels van het heelal op het programma, maar altijd is de mens het ijkpunt in zijn gedichten, in dat opzicht zou je hem een typisch aardse dichter kunnen noemen, met een open oog voor de schoonheid en de ellende van alles, van bijvoorbeeld vergeefse zelfmoordenaars, van vertrouwde vrienden die sterven, maar ook van mooie vrouwen en begeerde meisjes:
'Wij zijn hier voor het blozen van haar wangen voor al het nooit meer in haar dromen, de verten in haar purperen blik. In alles van dat meisje
zit haar meisjesdom verborgen.'In een van zijn gedichten gispt de dichter de zure recensent terwijl hij elders puur van muziek wenst te genieten. Je zou hem in menig opzicht een levens- én doodsgenieter kunnen noemen. Zijn beheerste, strak vormgegeven onmodieuze hedonisme heeft iets tijdloos en monumentaals dat je het best kunt ervaren door je zelf aan zijn gedichten te laven. Niet toevallig heet deze bundel Bakermat, het gaat niet alleen over de bakermat van de mens maar ook over die van zijn gevoelens en emoties. Authenticiteit is tegenwoordig een veel misbruikt woord maar voor Gruwez' poëzie gaat het zeker op. Een dichter met, ondanks zijn zachtmoedige uitstraling, een harde kern.
Merijn Schipper en Rob Schouten